Pichincha

Na anderhalve dag niet veel bijzonders gedaan te hebben wilde ik gisteren wel even wat ondernemen. Gelukkig is Mario ook nieuw en wil hij ook dingen ondernemen dus konden we mooi samen gaan. We besloten om een vulkaan te beklimmen, de Pichincha. Bij mooi weer kan je daarvandaan over heel Quito kijken en nog andere vulkanen zien.
Het begon bij de voorbereiding, we dachten dat het allemaal niet te duur was dus ik bracht 19 dollar mee en Mario 10 en we hadden 2 broodjes gesmeerd voor onderweg en zouden ergens wel wat kopen. Dus we pakken de taxi naar de kabelbaan dat was 4 dollar, daarna kochten we 4 broodjes voor de broodnodige energie dat was 8,80 bij elkaar.
Dus wij nog steeds er vanuit gaande dat het niet al te veel zou gaan kosten zagen tot onze schrik dat het 8,50 pp. kostte. Dus hier kwamen we al een dollar tekort en we moesten daarna nog naar huis zien te komen zonder Spaans te spreken. Maar goed we wilden we omhoog dus we zochten wat toeristen uit en vroegen om een dollar en natuurlijk kregen we dat.
Eenmaal boven was het wel even balen, we zaten namelijk midden in de wolken met geen kans op een goed zicht op Quito. Maar al gauw werd onze teleurstelling omgezet in het gevoel van een filmster omdat serieus 8 Ecuadoraanse meisjes in de rij stonden om met ons op de foto te mogen, toen dat achter de rug was bedachten we pas dat we geld hadden moet vragen omdat we dan de taxi terug konden betalen.
Na deze filmster ervaring zijn we toch maar de trip naar boven begonnen. De kabelbaan stopte op 4050 meter hoogte en we moesten nog een flink stuk naar 4689 meter. Vol goede moed begonnen we aan onze queeste naar de top. Maar na 100 meter moesten we alweer even op adem komen, het schijnt dat er minder zuurstof in de lucht zit op die hoogte en omdat ik nog maar 2 dagen op enige hoogte aan het vertoeven was is mijn erytropoëtine niveau nog niet op de gewenste hoogte en daardoor dus had ik dus ook nog niet genoeg erytrocyten. Oftewel ik kon nog niet zuurstof opnemen. Bikkels dat we zijn bleven we doorzetten en kwamen nog wat leuke dingen tegen, zoals volgens mij een soort kolibri, wat andere vogels, een slapende man op de grond en de man die mijn eten en drinken verzorgde in het vliegtuig. Maar op een gegeven moment stopte het pad en bleek dat je toch wat moest gaan improviseren dus wij klimmen over rotsen en een zandhelling opgeklommen onder het genot van sommige mensen die het opgegeven hebben. En gelukkig ook wat mensen die de top al hadden bereikt en zeiden wat de goede route was. We hadden namelijk geen idee waar we heen moesten omdat alles in de wolken lag. Na een flinke klim over rotsen was daar dan eindelijk de top! Zo hoog ben ik nog nooit eerder geweest met beide voeten op de grond. Namelijk 4689 meter.
Op de top dachten we even lekker wat te eten, wat bleek.. Ik was de sandwiches vergeten in de tas te stoppen en het water was al bijna op en we begonnen al wat hoofdpijn te krijgen van het hoogteverschil. Maar het moet gezegd worden dat het wel mooi was, het prachtige uitzicht van 30 misschien zelfs 40 meter ver.
De terugreis was wel leuk, we zagen wat mensen de zandhelling afrennen en dat konden wij blijkbaar ook. Dat ging lekker snel. En we hebben nog een prachtige vogel op de gevoelige plaat gekregen, de curiquingue wist een Quitonaar me te vertellen.
Toen we eenmaal beneden waren was als onze eten en drinken op, we waren moe en we hadden flinke hoofdpijn. Ideaal om een gratis taxi te regelen. Gelukkig konden we regelen dat we in een taxi busje erbij konden en bij aankomst geld van binnen konden halen.

Toen we terugkwamen was ik echt misselijk en had een hoofdpijn van epische afmetingen. Dus ik moest kotsen en ben maar meteen gaan slapen. Toen ik om een uurtje of 22 wakker werd ging het al veel beter, had even het eten opgewarmd wat de andere mensen hadden overgelaten en ben weer gaan slapen. En ik werd vanochtend weer topfit wakker.

Klaar voor de Spaans cursus. We werden opgehaald en naar de overkant van de straat gebracht want daar is de school. Het was daar gezellig en we werden in groepjes opgedeeld, op de een of andere manier kwam ik bij een groep met mensen die al minstens een week bezig waren maar ik kon het wel bijhouden. Verder heb ik daar veel informatie kunnen winnen over trips naar de jungle enz.. En het lijkt erop dat ik de laatste week Spaans cursus ga doen in Puerto Quito om daar nog mooie excursies te kunnen doen. Daarna vlieg ik naar de Galapagos eilanden en als ik daarvandaan terugkom ga ik nog een jungletour doen echt in het Amazonewoud. Dat lijkt me ook echt supergaaf.

Verder vandaag nog een welkomstcocktail gehad, lekker gegeten en gechilld en nu alweer te veel geschreven..

Ik ga naar bed.

Adios!