Mooie stad-shithole-Natuurpracht
Door: Harro de Moor
Blijf op de hoogte en volg Harro
30 Mei 2013 | Bolivia, Uyuni
Sucre
Vliegen is toch echt wel heel chill. In plaats van 12 uur met de bus was het nu 40 minuten vliegen. Lekker.
In Sucre weer een weekje Spaans les gedaan om alles omhoog te brengen. Want tijdens reizen wordt je Spaans niet heel veel beter. Sucre was echt heel relaxed. De hostels zijn heel nice om te studeren en rustig aan te doen en er zijn veel mensen die ook voor een langere tijd in Sucre blijven voor Spaans lessen. Daardoor had ik wel een leuk groepje waar ik mee optrok daar. Ignas was er ook weer en verder ook veel met Charlie en Eelco opgetrokken en nog meer leuke lui uit mijn hostel.
We hebben nog een paar keer met wat lokale mensen een potje gevoetbald, we zijn naar een Dinosauruspark geweest om pootafdrukken te zien en we wilden gaan paragliden maar dat kon niet omdat de gids niet kon komen vanwege blokkades van mensen die aan het staken waren. En de laatste dag hebben we nog kunnen genieten van het extreem lage niveau van de top van de Boliviaanse competitie.
Potosi
Omdat Ignas en ik zo’n beetje dezelfde route hadden besloten we om samen te reizen met als eerste bestemming Potosi. Dat is echt een shithole. We kwamen daar aan en de enige taxi die we konden vinden was een geripte auto die volgens mij de uitlaat aan de binnenkant van de auto had en niet sneller dan 15 km/u de berg op kon. Verder zag de chauf er ook niet al te gelikt uit. Ignas had hem ook nog zien smsen voordat we vertrokken en toen er nog een man instapte die ook naar het centrum wilde deed het Ignas vermoeden dat wij tenminste overvallen gingen worden. Niks bleek minder waar en we kwam veilig in ons hostel aan en hebben meteen de mijntour voor de volgende dag geboekt zodat we zo snel mogelijk na die tour weer deze stad konden verlaten.
De mijntour was wel erg indrukwekkend. Eerst mooie mijnerspakjes gekregen, daarna coca bladeren, dynamiet en 97% alcohol gekocht voor de mijnwerkers en vervolgens daadwerkelijk die mijnen in. We moesten echt kruipen, klimmen en dalen om op verschillende locaties komen en het voelde niet echt gezond daar, het is ook niet toevallig dat de levensverwachting van mijnwerkers rond de 50 jaar ligt. Maar het was wel interessant om te zien hoe het daar aan toen ging.
De rest van de dag besteed met het proberen te verkrijgen van dollars voor in Argentinië.( Mensen hadden ons namelijk verteld dat het slim is om dollars mee te nemen en om ze dan op straat geldwisselaars te ruilen omdat die exchangerate vele malen beter is dan als je Pesos van de bank afhaalt.) Dezelfde avond hebben we nog de bus naar Uyuni gepakt en daar in de nacht de tour over Salar de Uyuni met zijn zoutvlaktes en prachtige meren geboekt.
Salar de Uyuni
Deze tour wordt met een 4x4 gedaan, duurt 3 dagen en voor ons eindigde die in San Pedro in Chili. Het was echt geweldig mooi. We zaten met 2 Belgische dames en 3 Brazilianen in de auto. Die bracht ons de eerste dag naar de zoutvlaktes waar je voor je gevoel oneindig wit ziet met een cactuseiland in het midden. Niet te omschrijven, bekijk de foto’s maar. De 2e dag hebben we verschillende laguna’s gezien, supermooi met veel flamingo’s erop. En de laatste dag hebben we veel woestijn gezien en mooie vulkanen. Waarna we in het midden van de woestijn plotseling de grens van Bolivia tegenkwamen. Daarvandaan gingen we met een ander busje naar San Pedro de Atacama.
Vliegen is toch echt wel heel chill. In plaats van 12 uur met de bus was het nu 40 minuten vliegen. Lekker.
In Sucre weer een weekje Spaans les gedaan om alles omhoog te brengen. Want tijdens reizen wordt je Spaans niet heel veel beter. Sucre was echt heel relaxed. De hostels zijn heel nice om te studeren en rustig aan te doen en er zijn veel mensen die ook voor een langere tijd in Sucre blijven voor Spaans lessen. Daardoor had ik wel een leuk groepje waar ik mee optrok daar. Ignas was er ook weer en verder ook veel met Charlie en Eelco opgetrokken en nog meer leuke lui uit mijn hostel.
We hebben nog een paar keer met wat lokale mensen een potje gevoetbald, we zijn naar een Dinosauruspark geweest om pootafdrukken te zien en we wilden gaan paragliden maar dat kon niet omdat de gids niet kon komen vanwege blokkades van mensen die aan het staken waren. En de laatste dag hebben we nog kunnen genieten van het extreem lage niveau van de top van de Boliviaanse competitie.
Potosi
Omdat Ignas en ik zo’n beetje dezelfde route hadden besloten we om samen te reizen met als eerste bestemming Potosi. Dat is echt een shithole. We kwamen daar aan en de enige taxi die we konden vinden was een geripte auto die volgens mij de uitlaat aan de binnenkant van de auto had en niet sneller dan 15 km/u de berg op kon. Verder zag de chauf er ook niet al te gelikt uit. Ignas had hem ook nog zien smsen voordat we vertrokken en toen er nog een man instapte die ook naar het centrum wilde deed het Ignas vermoeden dat wij tenminste overvallen gingen worden. Niks bleek minder waar en we kwam veilig in ons hostel aan en hebben meteen de mijntour voor de volgende dag geboekt zodat we zo snel mogelijk na die tour weer deze stad konden verlaten.
De mijntour was wel erg indrukwekkend. Eerst mooie mijnerspakjes gekregen, daarna coca bladeren, dynamiet en 97% alcohol gekocht voor de mijnwerkers en vervolgens daadwerkelijk die mijnen in. We moesten echt kruipen, klimmen en dalen om op verschillende locaties komen en het voelde niet echt gezond daar, het is ook niet toevallig dat de levensverwachting van mijnwerkers rond de 50 jaar ligt. Maar het was wel interessant om te zien hoe het daar aan toen ging.
De rest van de dag besteed met het proberen te verkrijgen van dollars voor in Argentinië.( Mensen hadden ons namelijk verteld dat het slim is om dollars mee te nemen en om ze dan op straat geldwisselaars te ruilen omdat die exchangerate vele malen beter is dan als je Pesos van de bank afhaalt.) Dezelfde avond hebben we nog de bus naar Uyuni gepakt en daar in de nacht de tour over Salar de Uyuni met zijn zoutvlaktes en prachtige meren geboekt.
Salar de Uyuni
Deze tour wordt met een 4x4 gedaan, duurt 3 dagen en voor ons eindigde die in San Pedro in Chili. Het was echt geweldig mooi. We zaten met 2 Belgische dames en 3 Brazilianen in de auto. Die bracht ons de eerste dag naar de zoutvlaktes waar je voor je gevoel oneindig wit ziet met een cactuseiland in het midden. Niet te omschrijven, bekijk de foto’s maar. De 2e dag hebben we verschillende laguna’s gezien, supermooi met veel flamingo’s erop. En de laatste dag hebben we veel woestijn gezien en mooie vulkanen. Waarna we in het midden van de woestijn plotseling de grens van Bolivia tegenkwamen. Daarvandaan gingen we met een ander busje naar San Pedro de Atacama.
-
31 Mei 2013 - 00:05
Vera:
Echt mooi die foto's, vooral die van de zoutvlaktes. -
31 Mei 2013 - 00:05
Vera:
Echt mooi die foto's, vooral die van de zoutvlaktes. -
31 Mei 2013 - 08:54
Helene Van Harten:
Hallo Harro,
Je verhalen zijn wel jaloersmakend. Heerlijk die vrijheid en het avontuur. Geniet ervan!
Helene -
31 Mei 2013 - 09:41
Kees Van Assen:
Het kunstgras bij DVS is ook mooi ... -
31 Mei 2013 - 16:39
Harro De Moor:
Haha, gelukkig vermaak jij je ook nog Kees:). Doe je zaterdag mee aan het toernooi?
Helene en moeder, bedankt:)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
